(تصاویر) کشف موزاییکهای رنگی ۲هزارساله در کف دریا
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۳۶۳۰
باستانشناسان موزاییکهای ۲ هزارسالۀ تازهای را در بقایای شهر باستانی بایا کشف کردهاند؛ شهری که به لاسوگاس روم باستان شهرت داشته و چندین قرن قبل به دلیل تغییرات زمینشناختی بخشی از آن در زیر آب دریا غرق شده است.
به گزارش فرادید، نتیجهی بررسیهای زیرآبی پارک باستانشناسی بایا (Baia) در ساحل ناپل، کشف عناصر جدیدی از ویلاهای مجلل روم باستان بود که زیر امواج گم شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خط ساحلی بایا به واسطه مکان آن در منطقه فلگریا هزاران سال در معرض برادیسیسم (برآمدن تدریجی یا فرود بخشی از سطح زمین) بوده است. این خط ساحلی عصر روم در یک چرخهی فرونشست قرار گرفته که ویلاهای اشراف از جمله کاخهای امپراتوران قرن اول تا سوم را در خطر دائمی غرقشدن قرار داده بود. برآمدن در قرن دهم آغاز شد و سطح امروزی دریا بیش از ۹.۱۴۴ متر بالاتر از سطح دریا در عصر روم باستان است.
پارک زیردریایی بایا سال ۲۰۰۲ به عنوان یک ناحیهی دریایی حفاظتشده قلمداد شد که هم از میراث محیطی و هم از میراث باستانشناسی این سایت محافظت میکند. دخالت در بقایای باستانشناسی، همینطور ماهیگیری، آلوده کردن و حتی شنا کردن در نواحی خاص این منطقه ممنوع است. سایت حمام لاکوس بخش تازهای از پارک است که از سال ۲۰۲۰ به گردشگران و غواصان اجازه مشاهدۀ کفسازیهای زیبای موزاییکی حمام که از کاشیهای سفید، صورتی، قرمز، سبز، خاکستری و سیاه درست شدند را میدهد.
حمام لاکوس نشاندهندهی تلاش رومیها برای مبارزه با پدیده فرونشست است. ستونهای بزرگ در امتداد سرای رومی به صورت افقی قرار داده شده بودند تا به شکل سد در برابر نفوذ آب عمل کنند و کفپوشها نیز به شکل مکرر برآمده هستند. البته این تمهیدات در درازمدت اثر نکرد، چون بقایای حمام حالا حدود ۴ متر زیر سطح آب است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۳۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتابنیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا